چراغ الکلی و کاربرد آن
چراغ الکلی یکی از وسایل آزمایشگاهی ساده و پرکاربرد است که معمولاً در مدارس، دانشگاهها و آزمایشگاههای شیمی استفاده میشود.
کاربردهای اصلی چراغ الکلی
-
تولید حرارت برای انجام آزمایشها
- از چراغ الکلی برای گرم کردن مواد شیمیایی، تبخیر محلولها یا انجام واکنشهایی که به گرما نیاز دارند استفاده میشود.
- گرمای حاصل از شعله آن معمولاً حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ درجه سانتیگراد است – برای بیشتر واکنشهای آموزشی کافی است.
-
استریلکردن ابزارها
- در زیستشناسی و میکروبشناسی، از شعلهی چراغ الکلی برای استریل کردن حلقهها، سوزنها یا دهانهی لولههای آزمایش استفاده میشود تا آلودگی میکروبی از بین برود.
-
جایگزین ایمنتر برای چراغ بنزن (Bunsen burner)
- چون سوخت آن الکل (معمولاً اتانول یا متانول) است و فشار زیادی ندارد، نسبت به گاز شهری یا پروپان ایمنتر و قابل کنترلتر است.
-
ذوب مواد با نقطه ذوب پایین
- برای ذوب کردن موم، گوگرد، پارافین، یا سایر جامدات با نقطه ذوب پایین کاربرد دارد.
-
نشان دادن مفاهیم علمی
- برای آموزش مفاهیم مانند شعلهپذیری، احتراق، انتقال حرارت و … در کلاسهای علوم مدرسه از آن استفاده میشود.
اجزاء چراغ الکلی
- بدنه: معمولاً از شیشه یا فلز ساخته میشود.
- فتیله: از پنبه فشرده یا نخ مخصوص برای جذب الکل.
- درپوش: برای خاموش کردن شعله با قطع اکسیژن و جلوگیری از تبخیر الکل.